کد مطلب : Culture 'en' is a neutral culture. It cannot be used in formatting and parsing and therefore cannot be set as the thread's current culture.  |   تعداد نظرات: 0   |   تعداد بازدیدها: 9662   |   تاریخ درج: Sunday, May 5, 2019   |   ساعت: 9:20 AM   |   منبع / نویسنده مطلب: مدیر محتوا

 

پاسخ به سه ادعا در مورد محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته)


به گزارش روابط عمومی شرکت بازرسی بین المللی آذرستاویز آزاد عمرانی، عضو هیات مدیره انجمن ارگانیک ایران گفت: محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) پتانسیل عملکرد را افزایش نمی دهد و حتی در مواردی هم منجر به کاهش عملکرد شده است. اگرچه عملکرد بسیاری از محصولات زراعی در دهه های اخیر افزایش یافته است، اما این افزایش عملکرد مرتبط با محصولات رایج و طبیعی بوده است، نه محصولات تراریخته. عملکرد یک صفت ژنتیکی پیچیده است که از میانکش ژنهای زیادی منتج می شود که بسیاری از آنها توسط دانشمندان شناسایی نشده است. این فرایند پیچیده نمی تواند با تکنیک های فعلی مهندسی ژنتیک یا سایر تکنیک های مرتبط با آن حاصل شود. روشهای صحیح کشاورزی نظیر حفظ باروری خاک، برای افزایش و به حداکثر رسانی عملکرد از اهمیت بالاتری برخوردار می باشد.
طی مطالعه ای که عملکرد محصولات کشاورزی اصلی مانند ذرت، کلزا و گندم را طی 50 سال اخیر در امریکا و اروپای غربی مقایسه کرده است، اینگونه نتیجه گیری شد که عملکرد تولید در کشور امریکا -که اغلب محصولاتش تراریخته است-، نسبت اروپای غربی -که اغلب محصولاتش غیر تراریخته است- پایینتر است. بر خلاف این ادعا که مطرح می شود دلیل بی توجهی به کاشت تراریخته در اروپا انتظار برای کشت تراریخته بعد از امریکاست، ولی حقیقت این است که: تجربه کشت تراریخته ها در امریکا موجب شده است که در هر دو بعد عملکرد و پایداری تولید، این کشور از اروپا عقب بیفتد.
آیا محصولات تراریخته موجب کاهش مصرف سم می شود؟
محصولات تراریخته مقاوم به علف کش عموما در برابر پاشش علف کشهای بر پایه گلایفوسیت مانند راندآپ توان تاب آوری دارند. در چنین شرایطی تمام گیاهان زنده موجود در مزرعه به جز گیاه تراریخته نابود می شوند. بیش از 80% محصولات تراریخته زیر کشت در دنیا به یک یا چند علف کش مقاوم هستند. حدود 98% محصولات در برابر علف کش ها مقاوم هستند یا قادرند سم حشره کش بی تی را بیان کنند. به لحاظ فنی علف کش ها و حشره کش ها هر دو سم هستند.
گیاهان تراریخته مقاوم به علف کش منجر به افزایش چشمگیر استفاده از سموم علف کش شده است. بر مبنای اطلاعات گزینش شده از دپارتمان کشاورزی ایالات متحده امریکا، کشت تراریخته مقاوم به علف کش منجر به افزایش 239000 تنی مصرف علف کش در فاصله سالهای 1996 الی 2011 شده است. در حالیکه مصرف حشره کش ها در اثر کشت گیاهان تراریخته مقاوم به آفت در طی این سالها، تنها 56000 تن کاهش یافته است. یعنی در مجموع مصرف سموم 183 میلیون تن افزایش یافته است.
در نقطه مقابل کاهش اندک مصرف حشره کش در اثر کشت محصولات تراریخته در امریکا، در سال 2017 در کشور فرانسه مصرف علف کش نسبت به سال 1995 شش درصد کاهش یافت و مصرف حشره کش در این کشور 76% نسبت به سال 1995 کاهش یافت. در سال 2009 مصرف علفکش 18% و مصرف حشره کش 88% نسبت به سال 1995 کاهش یافت. نتایج مشابهی در کشورهای سوئیس و آلمان رقم خورده است. همه این آمارهای مطلوب در غیاب محصولات تراریخته حاصل شده است.
دستیابی به این روند مطلوب به مفهوم کاهش شدید عملکرد یا درآمد کشاورزان نیست. چنانچه نتایج مطالعه انجام شده توسط دانشمندان دولت فرانسه در سال 2011 نشان داده است که مصرف سموم با به کار گیری روشهای کشاورزی تلفیقی، 30% کاهش یافت در حالیکه عملکرد تولید تنها 3.7% کاهش یافت، بدون اینکه در درآمد کشاورزان تغییری حاصل شود!
حتی گیاهان تراریخته مقاوم به آفت، منجر به حذف یا کاهش سموم نمی شود، صرفنظر از اینکه گیاه خودش به یک منبع تولید سم تبدیل می شود. گیاهان تراریخته مقاوم به آفت به مراتب سم آفت کش بیشتری در مقایسه با آفت کش شیمیایی جایگزین شده تولید می کند. چنانچه ذرت تراریخته چندصفتی (مقاوم به علفکش و آفت کش) 19 برابر سم بیشتری تولید می کند.
طرفداران محصولات تراریخته اینگونه ادعا می کنند که سم BT تاثیری بر روی حشرات غیرهدف ندارد و برای پستانداران نیز بی ضرر است. انها با این پیش فرض این ادعا را مطرح می سازند که سم تولید شده توسط گیاه تراریخته کاملا مشابه سم طبیعی تولید شده توسط باکتری خاکزی است که به عنوان یک آفت کش بی خطر در انواع کشاورزی خصوصا کشاورزی ارگانیک مورد استفاده قرار می گیرد.
اما سم بی تی تولید شده توسط گیاه تراریخته به لحاظ ساختار و نحوه عملکرد با سم بی تی طبیعی متفاوت است. بر خلاف بی تی طبیعی، که تنها در روده حشرات فعال است و در حضور نور خورشید به سرعت غیرفعال می شود، سم تولید شده در گیاهان تراریخته همواره به حالت پیش فعال بوده و تولید ان به طور دائم صورت می پذیرد. مدارکی وجود دارد که نشان می دهد سم بی تی گیاهان تراریخته به پروانه ها آسیب می رساند. همچنین به شکارچیان طبیعی آفات و حشرات مفید در کشاورزی ماند لِیدی بِرد و لیس وینگ نیز اسیب می رساند. بر طبق مطالعات آزمایشگاهی و مزرعه، گیاهان تراریخته مولد سم بی تی باعث مسمومیت پستانداران و حیوانات در مزرعه شده اند.
آیا گیاهان تراریخته یک راه حل دائمی و موثر برای رفع مشکل کشاورزان با علفهای هرز محسوب می شود؟
مهمترین دلیل افزایش مصرف علف کش در مزارع تحت کشت گیاهان تراریخته مقاوم به علف کش گلایفوسیت، توسعه علف های هرز مقاوم به گلایفوسیت است. افزایش بیش از اندازه راندآپ و سایر علفکش های پایه گلایفوسیت موجب افزایش فشار جهت انتخاب طبیعی شده و علف های هرز مقاوم به علف کش در برابر پاشش سموم علفکش جان سالم به در خواهند برد و ژن های مقاومت را به علفهای هرز نسل های بعد منتقل می سازند. کشاورزان مجبورند علفکش بیشتر یا مخلوطی از چندین علفکش را برای کنترل این علفهای هرز مقاوم استفاده کنند.
بر مبنای یک نظرسنجی میدانی در سال 2012، وسعت مناطق آلوده به علفهای هرز مقاوم به علفکش گلایفوسیت به 2/61 میلیون هکتار افزایش یافته است. نیمی از کشاورزان امریکایی که مورد مصاحبه قرار گرفته اند، گزارش کردند که با علفهای هرز مقاوم به گلایفوسیت در مزارعشان مواجه شدند. در حالیکه در سال 2011 تنها 34% کشاورزان امریکایی این پدیده را مشاهده کرده بودند. بر مبنای همین نظرسنجی سرعت انتشار علفهای هرز مقاوم به گلایفوسیت در حال رسیدن به یک مومنتوم (تغییرات فضا مکان) می باشد که از 25% در سال 2011 به 51% در سال 2012 افزایش یافته است .
وقتی علف هرز مقاوم به گلایفوسیت برای اولین بار در مزرعه مشاهده می شود، کشاورزان معمولا مقادیر بیشتری علفکش گلایفوسیت را برای کنترل علفهای هرز مورد استفاده قرار می دهند. ولی با سپری شدن زمان، دیگر هر قدر علفکش استفاده شود، اثربخش نخواهد بود. کشاورزان مجبور به استفاده از علفکش های به مراتب خطرناکتر یا مخلوطی از چند علفکش می باشند. این علفکش ها شامل توفوردی (یا عامل سمی نارنجی که در جنگ ویتنام مورد استفاده قرار گرفت) و دیکامبا می باشند.
بعضی از کشاورزان ایالات متحده به روش های مبتنی بر نیروی کار مانند شخم زدن و حتی برداشت علف های هرز با دست بازگشت نموده اند. در سال 2007 بیش از 10.000 هکتار از اراضی کشاورزی ایالت جورجیا به دلیل طغیان علفهای هرز "پیگ وید" به طور کلی رها شدند. گزارشی وجود دارد که علفهای هرز "پیگ وید" مقاوم به علفکش گلایفوسیت به قدری محکم هستند که باعث آسیب ماشین آلات کشاورزی شدند.
انجمن ارگانیک ایران

 

Share نسخه مخصوص چاپ